Τετάρτη 23 Μαΐου 2007

Κι όμως ....



Κι όμως ήταν πάντα εκεί
Την άκουγα
Την μύριζα στον αέρα
Ωσάν μια λόγχη
Πρόκληση


Καρφωμένη σε τέσσερες άκρες
Σαν σε ουρανό τα’αστέρια
Ντυμένη του ουράνιου τόξου τα χρώματα
Αναμονή


Κι όμως ήταν πάντα εκεί
Ναι αιωρείται
Να ανατριχιάζει
Βήματα μικρά
Η μονοτονία της προσμονής

"kk"

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!