Eίναι κάτι μέρες που στο όνειρο ζω...που μοιάζει σα να μη ζω πραγματικά...
εκεί στα σύννεφα ξαπλωμένη...η ψυχή διάφανη γίνεται...
Είναι κάτι μέρες που ξεκινούν πολύ νωρίς κι ο νους τρέχει να αγκαλιάσει όλα εκείνα που η ψυχή,η καρδιά πόθησε...
Είναι κάτι μέρες που γέννιουνται μέσα από το τιτίβισμα ενός αηδονιού μπορεί να γίνει ήλιος λαμπερός και με την ζέστα του να αγκαλιάσει την καρδιά σου...
Είναι κάτι μέρες που τα χέρια τυλίγονται γύρω από το κορμί και ζητούν να σε κρατήσουν παντοτινά μέσα στην θέρμη τους!
Είναι όμως κι εκείνες οι άλλες οι μέρες που γυρεύεις να βρεις τα λάθη σου,που έφταιξες...αν τελικά ήταν το πολύ της ψυχής σου ή το λίγο της...
εκεί στα σύννεφα ξαπλωμένη...η ψυχή διάφανη γίνεται...
Είναι κάτι μέρες που ξεκινούν πολύ νωρίς κι ο νους τρέχει να αγκαλιάσει όλα εκείνα που η ψυχή,η καρδιά πόθησε...
Είναι κάτι μέρες που γέννιουνται μέσα από το τιτίβισμα ενός αηδονιού μπορεί να γίνει ήλιος λαμπερός και με την ζέστα του να αγκαλιάσει την καρδιά σου...
Είναι κάτι μέρες που τα χέρια τυλίγονται γύρω από το κορμί και ζητούν να σε κρατήσουν παντοτινά μέσα στην θέρμη τους!
Είναι όμως κι εκείνες οι άλλες οι μέρες που γυρεύεις να βρεις τα λάθη σου,που έφταιξες...αν τελικά ήταν το πολύ της ψυχής σου ή το λίγο της...
Είναι εκείνες οι άλλες ημέρες.....
"kk"
2 σχόλια:
μην ψάχνεις τι έφταιξε. προχώρα.
κακώς το είπα αυτό. η αφηγήτρια έγραψε εδώ όχι εσύ.
και η αφηγήτρια είναι καλή σήμερα.
~>ρο
Πάντα οι άλλοι φταίνε,το θέμα είναι στο τι κάνουμε εμείς!
Η αφηγήτρια χαίτεται που σας απάντησε σε τούτες τις διαδρομές!
Ευχαριστώ Σε!
Δημοσίευση σχολίου