Δεν θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε για όλη αυτή την "κατάντια"
Τα σημάδια είχαν κάμει την εμφανισή τους χρόνια τώρα.
Απλά κάποιοι από εμας αρνιόμασταν πεισματικά να τα δούμε.
Και αρνιόμασταν γιατί δεν θέλαμε,δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο κόσμος μας μπορεί
να είναι μόνον έτσι.
Ανέκαθεν υπήρχαν παππάδες που πατούσαν τα ράσσα τους,ανέκαθεν υπήρχαν δικαστές που ήθελαν
πιό πολλά,πέραν του μισθού τους...
Θυμάμαι σε μια δίκη με επιφανή δικηγόρο σε υπηράσπισης ρόλο....κάθε που απευθυνόταν
στον πρόεδρο του δικαστηρίου να του δείχνει ένα-ένα τα δαχτυλά του.
Μου πήρε ώρα μέχρι να συνηδητοποιήσω ότι κάθε δάχτυλο είχε την μορφή ενός εκκατομυρίου...
Έπαψα να ακούω τον δικηγόρο (άλλωστε τα δάχτυλα μιλούσαν),κοιτούσα μόνο τα δάχτυλά του.
Αναρωτιόμουν αν του φτάσουν τα δάχτυλα των χεριών του!
Στάθηκε τυχερός,δεν χρειάστηκε να ξυποληθεί....στα 8 δάχτυλα το πρόσωπο του προέδρου
της έδρας χαμογελάσε!
Ικανοποιήμενος ο δικηγόρος...κέρδισε ακόμα μια υπόθεση,ακόμα ένα παράσημο
για το ενεργητικό του!
Θυμάμαι όμως και το πρόσωπο εκείνου του ταλαίπωρου,που είχε χάσει όλο του το βιός
και δεν είχε "δάχτυλα"πλέον.
Άντε τώρα να πείσεις αυτόν τον άνθρωπο πως τα "δάχτυλα" δεν κάνουν κουμάντο,δεν διαχειρίζονται
ζωές και υπολήψεις.
Την λύση για όλη αυτή την κατάντια την ξέρουμε όλοι....
κόβουμε τα "δάχτυλα"
Σίγουρα υπάρχει τρόπος,φτάνει να το θέλουμε.
Όλοι μαζί μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι ο κόσμος μας νοσεί,
μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν τα ιδανικά μας,τις αξίες μας,
τα πιστεύω μας,την τιμή μας,την πίστη μας,τα όνειρα μας….
"kk"
