Κυριακή 9 Μαρτίου 2008

Είμαστε λίγοι….


Το θωρώ πως λίγοι είμαστε
Λίγοι….εμείς που κάνουμε όνειρα
Λίγοι….εμείς που αποζητάμε τα περισσότερα
Λίγοι….εμείς που για τα μεγαλύτερα πασχίζουμε

Κι όμως…

Πρέπει να γίνουμε πιο πολλοί
Και
Πιο πολλοί…να γίνουμε όλοι

Να αγωνιστούμε
να πετάξουμε
να απαλλαγούμε από τα καλούπια που μας φόρεσαν

Τι κι αν κίνδυνοι ενεδρεύουν
Να πετάξουμε
Να ελευθερωθούμε
Και πάνω απ’όλα
Να βγούμε από την σιωπή

"kk"

22 σχόλια:

Γωγώ Πακτίτη είπε...

τούτη την οργή, μακάρι να την είχαν όλοι...
τότε τα καλούπια θα έσπαγαν...

καλημέρα και να περάσεις όμορφα...:)

EL.ZIN είπε...

Είσαι καταπληκτική ονειρεύτρια Κίρκη

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μου αρέσει όταν το εμείς, σκεπάζει το εγώ, αλλά διατηρεί της συνείδησης! Μια μέρα θα είμαστε πολλοί... Θα δεις. Αρκεί να το πιστεύεις! :))

SUN W KNIGHT είπε...

Kirki δεν θέλουμε άλλους ...

Μαρια Νικολαου είπε...

Eγω πιστευω παλι πως ειμαστε παρα πολλοι και αυτο εχει γινει κουραστικο..

EL.ZIN είπε...

Όσο λίγοι και να είμαστε, είμαστε παντα, παραπάνω, από αρκετοί!

Unknown είπε...

Καλημέρα

Και πάνω από όλα πρέπει να
βγούμε από την σιωπή

Καλή σαρακοστή

Καλό πρωινό ηλιόλουστο

EL.ZIN είπε...

Πέρασε ο καιρός της σιωπής, της παραφύλαξης και των παραβολών.
Ειναι ο καιρός του "τόξου".
Η ανθρωπότητα έχει ενηλικιωθει και θ'αναλαβει τις ευθύνες της.

Ανώνυμος είπε...

Να γίνουμε πολλοί
να μοιράσουμε
να σκορπίσουμε
να ενώσουμε
ανάσες
και όνειρα..

Όμορφα κεντάς Κίρκη μου..
Την καλημέρα μου και την αγάπη μου..

Unknown είπε...

.Aν δεν επιτρέψουμε στο "λίγο" το "μέτριο" να μας βρεί κουρασμένους,απογοητευμένους,προδομένους, αηδιασμένους και να μας αδειάσει, τότε θα μας δείς μιλιούνια στους δρόμους να κοιτάμε ουρανό και η ματιά μας να προσπαθεί να τον τρυπήσει...
Υπέροχο το blog σου.
Ευχαριστώ
http://ligery.pblogs.gr

kyriaz είπε...

Ας βγούμε λοιπόν απ' τη σιωπή μάγισσα...
Αν θες να συμμετέχεις,ανοιχτή πρόσκληση στο μπλογκ μου θα βρεις...
Ακριβώς επειδή είμαστε λίγοι...
Καλό σου βράδυ

kirki είπε...

~> η σκέψη της καρδιάς:

Αφού σε καληΜερίσω θα σου μεταφέρω μια ιστορία που πολύ μου αρέσει το δίδαγμα της...


Φέρε στο νου σου ένα μικρό ελεφαντάκι σε ένα τσίρκο...στέκεται εκεί ακίνητο,δεμένο με μια τριχιά το ένα του πόδι...όταν το ελεφαντάκι μας μεγαλώσει και γίνει ένας τεράστιος ελέφαντας πάλι με τον ίδιο τρόπο τον δένουν μα δεν φεύγει.

Βλέπεις από πολύ μικρό το είχαν μάθει πως αν το ποδάρι του είναι δεμένο δεν μπορεί να φύγει...

Την δύναμή μας χρειάζεται να μάθουμε όλοι!

kirki είπε...

~> el.zin:

ΚαληΜέρα καλό μου!

Καλώς σε!

kirki είπε...

~> ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ:

Νικόλα πάντα μου στο "εγω" είχα μιαν αποστροφή...

Στο "εμεις" πάντα ζωντάνευα!

ΚαληΜέρες!!!

kirki είπε...

~> SUN W KNIGHT:

Aν φτάνουμε γιατί αυτή η κατάντια μου λες?

ΚαληΜέρα σε δόρυ ασημένιο!

kirki είπε...

~> ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ:

Θαρρώ πως ποτέ δεν είμαστε αρκετοί...

ΚαληΜέρα Μαρία!

kirki είπε...

~> Sailor:

ΚαληΜέρα καπετάνιε!

Περνά γρήγορα ο καιρός!!!

kirki είπε...

~> Τάκης Τσαντήλας:

Ανάσες κι όνειρα....Είθε!

ΚαληΜέρα γλυκιά!

kirki είπε...

~> ligeri:

Ήτθε η ώρα θαρρώ...να βγούμε όλοι από το κουκούλι μας...!!!!

ΚαληΜέρα Λυγερή!!!

kirki είπε...

~> kyriaz:

ΚαληΜέρα Γιάννη!

Χαρά μου μεγάλη...Ευχαριστώ Σε!!!

....μπλε

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα.
Με γειες!!!!
Δεν σχολιάζω (το πανέμορφο όπως το φτιάξατε blog) για να μην αδικήσω..
Φιλιά..

kirki είπε...

~> Sotiris K.:

ΚαληΣπέρες γλυκές!

Το πέτυχα λες;
:-)))

Που να σταλεί ο πίνακας;