Δεν θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε για όλη αυτή την "κατάντια"
Τα σημάδια είχαν κάμει την εμφανισή τους χρόνια τώρα.
Απλά κάποιοι από εμας αρνιόμασταν πεισματικά να τα δούμε.
Και αρνιόμασταν γιατί δεν θέλαμε,δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο κόσμος μας μπορεί
να είναι μόνον έτσι.
Ανέκαθεν υπήρχαν παππάδες που πατούσαν τα ράσσα τους,ανέκαθεν υπήρχαν δικαστές που ήθελαν
πιό πολλά,πέραν του μισθού τους...
Θυμάμαι σε μια δίκη με επιφανή δικηγόρο σε υπηράσπισης ρόλο....κάθε που απευθυνόταν
στον πρόεδρο του δικαστηρίου να του δείχνει ένα-ένα τα δαχτυλά του.
Μου πήρε ώρα μέχρι να συνηδητοποιήσω ότι κάθε δάχτυλο είχε την μορφή ενός εκκατομυρίου...
Έπαψα να ακούω τον δικηγόρο (άλλωστε τα δάχτυλα μιλούσαν),κοιτούσα μόνο τα δάχτυλά του.
Αναρωτιόμουν αν του φτάσουν τα δάχτυλα των χεριών του!
Στάθηκε τυχερός,δεν χρειάστηκε να ξυποληθεί....στα 8 δάχτυλα το πρόσωπο του προέδρου
της έδρας χαμογελάσε!
Ικανοποιήμενος ο δικηγόρος...κέρδισε ακόμα μια υπόθεση,ακόμα ένα παράσημο
για το ενεργητικό του!
Θυμάμαι όμως και το πρόσωπο εκείνου του ταλαίπωρου,που είχε χάσει όλο του το βιός
και δεν είχε "δάχτυλα"πλέον.
Άντε τώρα να πείσεις αυτόν τον άνθρωπο πως τα "δάχτυλα" δεν κάνουν κουμάντο,δεν διαχειρίζονται
ζωές και υπολήψεις.
Την λύση για όλη αυτή την κατάντια την ξέρουμε όλοι....κόβουμε τα "δάχτυλα"
Σίγουρα υπάρχει τρόπος,φτάνει να το θέλουμε.
Όλοι μαζί μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι ο κόσμος μας νοσεί,
μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν τα ιδανικά μας,τις αξίες μας,
τα πιστεύω μας,την τιμή μας,την πίστη μας,τα όνειρα μας….
"kk"
18 σχόλια:
Πάντα, από αρχές χρόνου, το κακό αντιπάλευε το καλό. Ωστόσο η πορεία είναι θετική. Που σημαίνει πως καλά βαδίζουμε, παρά τα όποια αναχώματα και νέα όπλα της άρχουσας τάξης.Σου παραθέτω απόσπασμα από μία σχετική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Βασίλη Βασιλικού:
Συνέντευξη στον Οδυσσέα Βουδούρη:
Ερ. κ. Βασιλικέ θα ήθελα σήμερα να μιλήσουμε “πολιτικά” και θα αρχίσω με το εξής ερώτημα: ανήκετε σε μια γενιά που έδωσε μάχη για να χτυπάει την πόρτα στις 5 το πρωί μόνο ο γαλατάς. Η μάχη σας για τη δημοκρατία θεωρείτε ότι έχει κερδηθεί;
Β.Β. - Ναι, σαφώς. Η απάντησή μου είναι αυθόρμητη και αυτό που λέτε, ότι κάποιος μπορούσε να χτυπήσει την πόρτα σου και να μην είναι ο γαλατάς, σήμερα δεν υπάρχει. Αυτός που θα χτυπήσει την πόρτα θα έρθει μ’ ένα ένταλμα, θα έρθει μ’ έναν εισαγγελέα, δηλαδή τουλάχιστον στο επίπεδο αυτό νομίζω έχει κλείσει θετικά το θέμα. Άσχετα βέβαια αν τώρα τα καρτέλ του γάλατος εξαφανίσανε και τον γαλατά! (γέλια)........
....... Αν τώρα μπορείς να εξηγήσεις σε ένα νέο παιδί την δεκαετία του ’50, του ’60 και να την καταλάβει, έχει θέση. Αν όμως δεν του δώσεις το γενικότερο πλαίσιο που συνέβησαν αυτά τα πράγματα δεν θα καταλάβει.
Για να καταλάβεις, μια μέρα είχα λόξυγκα. Λένε πως ο λόξυγκας περνάει άμα τρομάξεις. Έρχεται ο πολιτικός μου ινστρούκτορας και μου λέει “Βασίλη θα γράψεις ένα βιβλίο για τον Λαμπράκη”. Εκεί ο λόξυγκας κόπηκε, τρόμαξα πραγματικά. Έγραψα μεν το βιβλίο αλλά δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Γι’ αυτό και έγραψα και ένα άλλο βιβλίο, πως δεν μπορούσα να γράψω το “Ζ”. Ήταν “Η απολογία του Ζ”, το οποίο μόλις τώρα βγήκε. Δεν το είχα βγάλει πριν διότι εφόσον έγραψα το “Ζ”, τι λόγο είχε πλέον; Θέλω να πω πως είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπεις στην κατάλληλη ψυχολογία. Όταν μου είπε ο Μίμης Δεσποτίδης: “πάμε στο σπίτι του Μανώλη Γλέζου”, μου κόπηκαν τα γόνατα. Πήγα βέβαια αλλά τρόμαξα.
Γιατί ο Μανώλης Γλέζος εκείνη την εποχή ήταν το μαύρο πανί. Θέλω να πω πως τρόμαξα. Τώρα θα σου πούνε: “ποιον, τον Γλέζο; τον βλέπουμε στην Νάξο, στο Απέραντο”. Δεν ήταν έτσι, τότε ήταν φόβος, ήταν τρόμος. Αυτό λείπει από όλους αυτούς που γράφουν ιστορία. Και μόνο οι συγγραφείς μπορούν να δώσουν το κλίμα μιας εποχής που πλέον δεν μπορούν να την καταλάβουν οι νεότεροι. Εγώ πιστεύω Οδυσσέα, ότι οι συγγραφείς είναι αυτοί που δίνουν το κλίμα. Και ο Μαρξ πολύ σωστά επεσήμανε ότι κατάλαβε το πρόβλημα των χωρικών μέσα από τον Μπαλζάκ. Εγώ έτσι πιστεύω.
Και υπάρχουν συγγραφείς με τους οποίους ανακαλύπτεις και χώρες. Η Αλβανία π.χ. στις δεκαετίες του 60, του ‘70, του 80 ήταν για μας μια αφαίρεση. Κανείς δεν είχε μπει εκεί. Και ξαφνικά εμφανίζεται ένας συγγραφέας, ο Ισμαήλ Κανταρέ, ο οποίος μέσα από μια θαυμάσια μετάφραση στα γαλλικά, του Γιουσούφ Βρυώνη, μας αποκαλύπτει μια χώρα. Θέλω να πω πως οι συγγραφείς είναι αναντικατάστατοι. Αλλά βέβαια δεν παίζουν τον ρόλο των πολιτικών. Και οι πολιτικοί που δεν διαβάζουν είναι θέμα....
Όπως σωστά λες μάγισσα Κίρκη, όλοι μαζί έχουμε δύναμη. Για πολλά περισσότερα από αντίσταση μόνο! Ξανά θα αναφερθώ μοιραία στον καταλυτικό ρόλο της παιδείας.
Πολύ το χάρηκα το κείμενό σου! :)) Να είσαι καλά και να έχεις μια υπέροχη μέρα!
Έχεις δίκιο δεν είναι όλοι ίδιοι.
Όμως δυστυχώς είναι οι περισσότεροι.
Φιλάκια ...
Κι εγώ έχω κουραστεί. Αλλά χαμογέλα. Επιβάλλεται. Αν χαμογελάς, ακόμα κι αν κριθείς, θα επιβιώσεις.
Marsia Sfakianou
www.garden-of-stars.blogspot.com
Κι όμως οφείλω να το ομολογήσω
δεν έχω περάσω από ένα τέτοιο
blog.Ποτέ δεν είναι αργά να επανορθώσω. Πρώτη κίνηση να σε περάσω στ' αγαπημένα μου...
Από αύριο έχουμεπράγματα να πούμε
http://ligery.pblogs.gr
από τα δάχτυλα στάζει η "αλήθεια"
καλημέρα Κίρκη...
ένα όμορφο σ/κ να έχεις!
Ίσως όλα γίνονται γιατί δε ξέρουμε πως να προβάλουμε αυτά τα όνειρα μας και να τα πραγματώσουμε. Κάποιοι προσπαθούν να φέρουν την αλλαγή με μεγάλα λόγια άλλοι με υποσχέσεις και άλλοι με τη βία. . Έτσι δε γίνεται. Και μέχρι να βρεθεί αυτή η μαγική λύση τα δάχτυλα θα κουνιούνται. .
~> μιλώ και στους έξι...
Ευχαριστώ Σας και συγχωράτε με που απαντώ έτσι μα η ευχή του Νικόλα δεν έπιασε αυτή τη φορά!
Όταν θα έχω χρόνο θα "μιλήσουμε"
Να είστε καλά!!!
:)))))))))
Να είσαι καλά και συ μάγισσα Κίρκη. :)) Καλό βράδυ να έχεις!
Στοχάζεσαι όμορφα Κίρκη μου..
Σου στέλνω τη θερμή μου καλημέρα
απο την παγωμένη Λαμία..
Το blog στο blogsport το άφησα (έσβυσα) καθότι δεν μπορούσα να ανταποκριθώ στην ύπαρξη δυο blog..
Κράτησα το παλιό στο Παθ. που είχα και τις πολλές εγγραφές..
Να είσαι καλά κι εμπνευσμένη πάντα..
~> ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ:
Την είχα διαβάσει την συνέντευξη...
Ευχαριστώ Νικόλα που την πέρασες εδώ!
Ευχαριστώ για την ευγενειά σου!
Να είσαι καλά!
ΚαληΣπέρα!
~> Μαρία Έλενα:
ΚαληΣπέρα καλό μου!
Πάντα μου λέω πως οι άλλοι φταίνε...το θέμα είναι στο τι κάνουμε εμείς!
~> Marsia Sfakianou:
Είχα γράψει καιρό πριν...
Η κρητική έχει γίνει πλέον από τα πιο αγαπημένα σπορ όλων μας.
Όταν ζεις σίγουρα κάνεις και λάθη,το θέμα είναι να μαθαίνεις από τούτα τα λάθη σου
και να βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος,πιο συγκροτημένος,πιο σοφός.
Όσοι ονειρεύονται καλύτερο κόσμο,είναι αυτοί που προχωρούν και σίγουρα κάνουν την αυτοκριτική τους.
Όχι αυτό δεν σημαίνει πως γίνονται τέλειοι.
Όσοι διαβαίνουν στη ζωή σίγουρα θα κάνουν και λάθη...
Πρέπει άλλωστε να μάθουμε να ζούμε με τα σωστά και τα λάθη μας.
Θέμα μεγάλο...τι είναι σωστό και τι λάθος...υπάρχει το δικό μου σωστό,το δικό σου λάθος,
όπως υπάρχει και η αλήθεια μου,η αλήθεια σου!
Όλοι μας κάθε μέρα ζούμε την μικρή η μεγάλη ιστορία μας...το τι κρύβει το μέλλον...απλά άγνωστο!!!
Κάποτε σε ένα χαρτάκι της τύχης από αυτά που συναντάμε στα Κινέζικα εστιατόρια διάβασα...
"Όποιος δεν κοιτάζει εσωτερικά τον εαυτό του,δεν θα γίνει ποτέ καλύτερος ως άνθρωπος".
Ο καθένας από εμάς μπορεί να βρει τον δρόμο για την αυτοκριτική του
και έτσι θα ξέρει τι πρέπει να αποφύγει.
Οι περισσότεροι από εμάς έχουν σταματήσει να κυνηγούν το όνειρο...και νοιώθουν ότι η πραγματικότητα
Τους "πνίγει".
Και τότε ξεκινά μια άλλη ιστορία...αρχίζουν να κρίνουν τους άλλους καλύπτοντας έτσι την δική τους αδυναμία.
Πέρασες από το σπίτι μου κι έλλλλλειπα...τώρα εδώ πάλι!
ΚαληΣπέρα και Ευχαριστώ!
~> Λυγερή:
ΚαληΣπέρα κι ευχαριστώ για το πέρασμα...μα και για τις σκέψεις!
Θα χαρώ να μιλήσουμε όποτε το αποφασίσεις!
Δύναμη!!!
~> Η σκέψη της καρδιάς:
Ποτέ δεν θέλησα
να χάσω μήτε σταγόνα!!!
ΚαληΣπέρα Σου!
Ξημέρωμα Όμορφο!!!
~> Mariel:
Πρέπει να ακούσεις,να αφουγκραστείς μέσα σου...
Την φωνή εκείνη που μιλά για τα όνειρά σου...
Να παλέψεις για αυτά...
Oι εκπτώσεις δεν μας πρέπουν!!!
ΚαληΣπέρα!!!
~> Aggelos Spyrou:
Χαμόγελα και σε σένα!
ΚαληΣπέρα!
~> Τάκης Τσαντήλας:
Θα σε γυρέψω...:-)))
ΚαληΣπέρα και σε σένα Τάκη!
Σε ευχαριστώ πολύ!!!
Να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου