Σπουδή Ζωής...

Mια φορά κι έναν καιρό,ένα αγόρι κι ένας γέρος ταξίδευαν με τη βάρκα σ'ένα πλατύ ποτάμι. Ενώ το αγόρι τραβούσε κουπί,ο γέρος έπιασε ένα φύλλο που έπλεε πάνω στο νερό,το μελέτησε για μια στιγμή και μετά ρώτησε τον νεαρό αν ξέρει βιολογία. "Όχι" απάντησε το αγόρι. "Νεαρέ μου," είπε ο γέρος, "έχεις χάσει το 25% της ζωής σου." Συνέχισαν το ταξίδι τους και ο γέρος έπιασε ένα χαλίκι που βρισκόταν στον πάτο της βάρκας. Το περιεργάστηκε,εξέτασε το χρώμα του και ρώτησε το αγόρι: "Νεαρέ μου,ξέρεις καθόλου γεωλογίας;" "Όχι κύριε," απάντησε ντροπαλά το αγόρι. "Νεαρέ μου," είπε ο γέρος, "έχεις χάσει το 50% της ζωής σου. Έπεφτε το σούρουπο και ο γέρος κάρφωσε το βλέμμα του στον Πολικό Αστέρα που είχε αρχίσει να λάμπει στον ουρανό. Ύστερα από λίγο ρώτησε τον νεαρό, "Νεαρέ μου,ξέρεις καθόλου αστρονομία;" Το αγόρι έσκυψε το κεφάλι του και κατσουφιασμένο παραδέχτηκε ότι ούτε αστρονομία ξέρει. "Νεαρέ μου," τον μάλωσε ο γέρος,"έχεις χάσει το 70% της ζωής σου." Τη στιγμή εκείνη το αγόρι αντιλήφθηκε ότι το μεγάλο φράγμα μπροστά τους άρχισε να καταρρέει και είδε το νερό να ξεχύνεται ορμητικό. Στράφηκε γρήγορα προς τον γέρο και τον ρώτησε, "Συγνώμη κύριε,ξέρετε κολύμπι;" "Όχι," απάντησε ο γέρος. "Τότε χάσατε ολόκληρη τη ζωή σας!" φώναξε το αγόρι. ************************************** Συμπέρασμα: Δεν είναι ανάγκη να ξέρουμε όλες τις επιστήμες ή τις τεχνικές της ζωής. Μα αν θέλουμε να "ζούμε", πρέπει να είμαστε σπουδαστές της τέχνης της ζωής. "kk"