Εικαστικοί Περίπατοι 2011 Οι «Εικαστικοί Περίπατοι» και πάλι στο προσκήνιο… 11 - 27 Απριλίου 2011 Μετά την πάροδο δύο χρόνων η Τέχνη θα δώσει για άλλη μια φορά το στίγμα της. Η τέχνη στις βιτρίνες είναι η άλλη πρόταση, που βγάζει τα έργα από την «ασφυξία» των αιθουσών και τα αφήνει να επικοινωνήσουν με το «οξυγόνο» της κοινωνίας! Με τον τρόπο αυτό, ξεφεύγει από τα στενά όρια ενός μουσείου ή μιας γκαλερί, περνάει ευρύτερα στον κόσμο, επικοινωνεί, συμπορεύεται, συμπάσχει, ευαισθητοποιεί, δίνει ερεθίσματα, αφυπνίζει, συνδιαλέγεται! Η εικαστική τέχνη και πάλι, γίνεται προσιτή σε όλους! «Παρεμβαίνει» στην καθημερινότητά μας μέσα από τις βιτρίνες των καταστημάτων της Καλαμάτας, οι οποίες θα φιλοξενούν έργα τέχνης. Ο επιχειρηματικός κόσμος μιας ολόκληρης πόλης, για άλλη μια φορά, θα ενταχθεί μέσα σε ένα πλαίσιο που θα λειτουργεί αμφίδρομα και αρμονικά με το πολιτιστικό της γίγνεσθαι. υγ:η συμμετοχή μου

...

Προσιτός γήλιος κι ας στοχάζομαι τα απρόσιτα μονάχη ή αντάμα με όλες τις φωνές του κόσμου.... "kk"

Ρίξτε μια ματιά στα σατιρικά ποιήματα που ακολουθούν... τα δυο πρώτα είναι του Γεωργίου Σουρή που φανταστείτε ότι άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο το 1919... το τρίτο του Λασκαράτου που αποδήμησε ακόμη νωρίτερα (1901). αν υπάρχει κάτι ακόμα πιο επίκαιρο το προσθέτετε εσείς... ένας ολόκληρος αιώνας πολιτιστικής κληρονομιάς και πολιτικής συνείδησης που φέρουμε μέσα μας καθημερινά... απολαύστε τα! Ποιός είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, νά'χει επτά Πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα; Νά'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; (Γ. Σουρής) Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή. (Γ. Σουρής) Το πολιτικό μεθύσι μ'έζησε και θα με ζήσει θέλω να'χω κ'εξουσία πήτε τήνε και μανία... Να με ιδεί εξουσιαστή η Πατρίδα κι ας χαθεί! λυτρωτή της να με κράξει και, στο διάολο, ας βουλιάξει! Εμέ η δόξα μου να ζήσει, και το Έθνος ας ψοφήσει! (Ανδρέας Λασκαράτος)

Σαν καραβάνια στην Έρημο ατελείωτα κάποια ταξίδια...

Γυρεύοντας την όαση!!!!

Ευχές και όχι μόνο...

Δεν θα σας ευχηθώ τετράγωνα,όχι δεν θα σας ευχηθώ παραλληλόγραμμα,και όχι δεν θα σας ευχηθώ άκαρπα λιόδεντρα…Είθε να σχίσετε τις καμπύλες έτσι ώστε να έχετε ταξίδι στο άπειρο....

Καλά Ταξίδια σε όλους!

- - - - - - - - - - ?

Απουσία μεγάλη….

Θα μοιραστώ μαζί σας μια στιγμή στην επαγγελματική μου ζωή...

Χρόνια πριν βρέθηκα κάπου στην καραϊβική για δουλειά…ζητούσαμε έναν οικονομολόγο….η τρίτη φωνή που άκουσα …ήταν αυτό που χρειαζόμασταν….προσελήφθη ένας 35χρόνος άντρας….4 χρόνια μετά είναι ο πρώτος που άκουσε την «παπαρδέλα»... λυπόμαστε μα δεν σας χρειαζόμαστε πλέον…και συνέχισα αναλύοντας την οικονομική κρίση…τι κι αν την κρίση,την πραγματική κρίση,την έβλεπα στα μάτια του…

Έκαμα την «παπαρδέλα» καραμέλα και συνεχίζω να την έχω στο στόμα μου….
Η γιαγιά μου έλεγε πως αν το κακό φτάσει στην γειτονιά σου,περίμενέ το και στην πόρτα σου…

Αυτό που σκέφτομαι πλέον ότι μάλλον θα πρέπει να κάμω αυτό που για χρόνια λέω…θέλω σύνταξη…θα νιώσω καλύτερα…θα μου ανακοινώσω την ίδια «παπαρδέλα»,θα πάρω το καπελάκι μου(θα αγοράσω ένα) και θα χαιρετίσω!

Θάλασσα αγριεμένη ανατέλλει
Φανερώνοντας μου
Σκιές μαύρες μιας γοητείας
Τραυματισμένης

Στον θεό της απάτης
Ποτέ μου δεν πίστεψα

Ας μην ακούω την δική μου φωνή
Ας ακούσω την Δική μου!

Oολόκληρη σε πτώση ελεύθερη....!!!

Για όλα αυτά…μα και για το νέο αίμα που κυλάει στη γη…για όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους που περπατάνε στις γειτονιές….και πολλά ακόμα δικαιολογούν την απουσία!

"kk"

Φαντάζεσαι?

Φαντάζεσαι….

Φαντάζεσαι όλα αυτά τα χρώματα
Να ήταν για μας?

Η ματιά μου θα γιόμιζε φως
και
Η καρδιά μου θα ακολουθούσε τα βήματα σου
Και θα διαπερνούσες τους τοίχους μου

Ο καπνός του τσιγάρου μου
Θα ήταν για πάντα εξόριστος

Φιλιά άλικα,άπληστα

Φαντάζεσαι?


"kk"

Χρόνια Καλά.... Aδέρφι...!!!!

Η καρδιά σου να χτυπά
στον ρυθμό των βημάτων σου

Σαν κομήτης να διαπερνάς
Τους τοίχους

Η μοναξιά για πάντα εξόριστη
Από την ματιά σου

Και οι φλόγες του κορμιού σου
Ντυμένες με φιλιά!

Χρόνια Καλά Aδέρφι Orelia

Σε αγαπάω!


"kk"